Η κυπριακή δημοσιογραφία δεν στηρίζεται σε γεγονότα, αλλά σε οράματα και θαύματα

Ένα μότο της έγκριτης εφημερίδας New York Times λέει το εξής: «η αλήθεια βασίζεται σε γεγονότα» (truth is grounded on facts). Αυτό δυστυχώς δεν φαίνεται να ισχύει σχεδόν ποτέ στην κυπριακή δημοσιογραφία, όταν μια είδηση είναι θρησκευτική και αφορά το ορθόδοξο δόγμα.


Στις 23 Φεβρουαρίου 2018, η ειδησεογραφική πύλη Sigmalive, του συγκροτήματος Δίας, δημοσίευσε είδηση με τίτλο: «Αρόδες: Γυναίκα οραματίστηκε οστά και η αστυνομία τα εντόπισε», στο οποίο αναφέρει τα εξής: «Η Εκκλησία της Χρυσοσπηλιώτισσας φημίζεται ως ειδική για τη θεραπεία παθήσεων των ματιών. Η εκκλησία είναι μια κατακόμβη, λαξευμένη μέσα σε βράχο και χρονολογείται στην ύστερη Ρωμαϊκή περίοδο».

Στην είδηση παρατίθενται δηλώσεις του Κοινοτάρχη Πάνω Αρόδων Ματθαίου Στεφάνου, ο οποίος λέει ότι «το εκκλησάκι κτίστηκε από μια γυναίκα από την Αλεξάνδρεια μετά από πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε και θεραπεύτηκε».

Σε δεύτερη είδηση με τίτλο: «Τι λέει η γυναίκα που οραματίστηκε οστά και εντοπίστηκαν μετά», το Sigmalive χαρακτηρίζει ως «συγκλονιστικά τα όσα περιγράφει στον ανταποκριτή του ΣΙΓΜΑ στην Πάφο Μάριο Ιγνατίου, η γυναίκα από την Πάφο η οποία οραματίστηκε ότι στο ξωκλήσι της Παναγίας Χρυσοσπηλιώτισσας στις Πάνω Αρόδες βρίσκονται ανθρώπινα οστά». 

Όνειρο ή όραμα;
Το Sigmalive τιτλοφορεί την είδηση: «Αρόδες: Γυναίκα οραματίστηκε οστά και η αστυνομία τα εντόπισε». Στο κείμενο χρησιμοποιεί δύο ακόμα φορές το συγκεκριμένο ρήμα και μία φορά τη λέξη όραμα. Ο δημοσιογράφος της τηλεόρασης Σίγμα Μάριος Ιγνατίου, στις δύο από τις τέσσερις ερωτήσεις που θέτει στην Άννα Εγγλεζάκη, στο πλαίσιο της 11λεπτης τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχε μαζί της, επίσης χρησιμοποιεί τη λέξη όραμα. Στο άρθρο με τίτλο: «Γυναίκα... οραματίσθηκε σημείο με ανθρώπινα οστά», της Ντόρας Χριστοδούλου της εφημερίδας Ο Φιλελεύθερος, επίσης γίνεται λόγος για οραματισμό σε τρία σημεία: ένα στον τίτλο και δύο στην είδηση. Η ίδια, όμως, η πρωταγωνίστρια στη συνέντευξή της χρησιμοποίησε τη λέξη όνειρο έξι φορές και καμία τη λέξη όραμα.

Κοιμητήριο: εντοπίστηκαν ξανά ανθρώπινα οστά στο ίδιο εκκλησιαστικό σημείο
Η Άννα Εγγλεζάκη μας αποκαλύπτει επίσης ότι αφού η αστυνομία την παρέπεμψε στον δεσπότη, γιατί επρόκειτο για σπηλιά, μετά από τηλεφώνημα που έκανε στον ειδικό, αυτός της είπε ότι ο χώρος είναι κοιμητήριο.

«Εγώ απευθύνθηκα, επήγα στην αστυνομία, επέρασα που την αστυνομία τζαι τους λέω κοιτάξετε έβλεπα αυτό το όνειρο και πέστε μου τι να κάνω. Λέει μου από τη στιγμή που είναι σπηλιά να ειδοποιήσεις τον δεσπότη μας. Ναι και μετά έκαμα ένα τηλεφώνημα στον ειδικό και μου λέει: εν κοιμητήριο. Λέω εντάξει, λέω τότε μπορεί να ήτανε όνειρο, κάτι διαφορετικό». 

Από το άρθρο της Ντόρας Χριστοδούλου της εφημερίδας Ο Φιλελεύθερος, πληροφορούμαστε ακόμα ότι «προ μηνός περίπου, στο ίδιο εκκλησιαστικό σημείο των Αρόδων είχε επίσης εντοπισθεί μικρός αριθμός ανθρωπίνων οστών που παραλήφθηκαν από τις αρμόδιες Αρχές».

Οι πιο πάνω δύο σημαντικές πληροφορίες παραλείπονται στην πρώτη είδηση του Sigmalive, στην οποία παρατίθενται ως πηγές το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου και το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Παραθέτω στη συνέχεια αυτούσια την περιγραφή της Άννας Εγγλεζάκη, για τα όσα είδε στον ύπνο της, η οποία βρίθει από αντιφάσεις και ασάφειες:



«Ήτανε κοντά στα Χριστούγεννα, δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Είδα όνειρο τρεις αγγέλους, τρία άτομα αγγέλους, κάτι μορφές πολύ ασυνήθιστα, ούτε σαν τους αγγέλους που βλέπουμε, πολύ όμορφα, πολύ όμορφα πλάσματα με τα φτερά και άκουα μια φωνή, δεν ήταν που τους αγγέλους η φωνή, άκουα μια φωνή πίσω που τους αγγέλους και μου λέει να πας η στη Χρυσοσπηλιώτισσα, να μπεις μεσ' την εκκλησία και θα σου δείξω τρεις τόπους και θα βρεις κάτι εκεί πέρα τα οποία πρέπει να τακτοποιηθούν.

Λέω μα, τζαι έδειξέ μου μιαν εκκλησία. Εγώ παλιά όμως είχα πάει στη Χρυσοσπηλιώτισσα δύο φορές στην καινούργια εκκλησία όχι την παλιά. Την παλιά δεν την ήξερα. Λοιπόν τζαι έδειξέ μου την ακριβώς όπως την είδα που πήγα. Λέω της μας ένεν η Χρυσοσπηλιώτισσα. Όχι μου λέει είναι η Χρυσοσπηλιώτισσα η παλιά η εκκλησία. Και εκατεβήκαμε από την εκκλησία πάνω την καινούργια που ήξερα, εκατεβήκαμε τα σκαλιά και είδα την καφέ την πόρτα που είδα όταν επήγα.

Λοιπόν μου λέει, είδα την Παναγία, στην άλλη πλευρά, όπως την είδα στον ύπνο μου, την είδα και στον ξύπνιο μου που πήγα. Λοιπόν έδειξέ μου έναν τόπο όπως κατεβαίνομε την σπηλιά είναι αριστερά και μου λέει εδώ να ψάξεις. Λέω εντάξει. Τζαι εδώ μου λέει. Τζαι έδειξέ μου άλλη πλευρά, δύο. Εκατεβήκαμεν κάτω στη σπηλιά, εκατέβηκα μαζί τους κάτω στη σπηλιά, εμίλα μια φωνή μα δεν ήταν οι αγγέλοι που έβλεπα. Λοιπόν τζαι προχωρήσαμε στη σπηλιά. Έδειξέ μου ακόμα ένα σημείο, αλλά δεν μου είπε τίποτε. Λοιπόν εβγήκαμε πάνω τζαι φύγαμε, τζαι ξύπνησα. Εξύπνησα ήτανε η ώρα τρεις».

Μάριος Ιγνατίου: Από τότε τι κάματε μετά το όραμα που είδατε;

Άννα Εγγλεζάκη: «Εγώ απευθύνθηκα, επήγα στην αστυνομία, επέρασα που την αστυνομία τζαι τους λέω κοιτάξετε έβλεπα αυτό το όνειρο και πέστε μου τι να κάνω. Λέει μου από τη στιγμή που είναι σπηλιά να ειδοποιήσεις τον δεσπότη μας. Ναι και μετά έκαμα ένα τηλεφώνημα στον ειδικό και μου λέει: εν κοιμητήριο. Λέω εντάξει, λέω τότε μπορεί να ήτανε όνειρο, κάτι διαφορετικό.

Την Πρωτοχρονιά, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς πάλι δύο βράδια πριν είδα το ίδιο όνειρο. Και μου λέει γιατί δεν εκινήθηκες; Λέω της ποια είσαι; Εγύρισεν πίσω και μου χαμογέλασε. Και έβλεπα τα τρία τ' αγγελάκια, τα ίδια. Μου λέει κοίταξε για να πειστούνε αυτοί που εν σε αφήνουν να προχωρήσεις γιατί εν θα σε αφήσουν, έλα να σου δείξω κάτι λέει μου. Τζαι μπήκαμε μεσ' την εκκλησία, εκεί μπροστά έχει μιαν εικόνα, που εν η εκκλησία. Ετράβηξε την εικόνα πίσω τζαι μου λέει: βλέπεις το τούτο; Ήταν ένα καμένο πράμα, καμένο που δεν εφαίνετουν τίποτε. Λέω της ναι, είναι μούζι λέω της. Μου λέει θα φέρεις κάτι δικό σου και να το καθαρίσεις και είναι η εικόνα μου πουκάτω μου λέει. Για να πειστούν οι άλλοι για να ανοίξεις τούτο το, να γίνει εκταφή λέει μου, ν' ανοίξει ο τάφος εδώ και είναι τέσσερα κεφάλια για να πάνε στον προορισμό τους. Και λέει μου έλα μέσα τώρα. Εξαναπήα μεσ' το σπήλιο. Λέει μου υπάρχει ακόμα ένα κεφάλι εδώ τζαι είναι εδώ τζαι έδειξέ μου.

Λοιπόν την άλλην ημέρα εγώ λέω θα πάω να δω αν πράγματι υπάρχει και λέει μου δεν είναι μνήμα. Είπα της εγώ είναι τάφος. Όχι μου λέει είναι εκκλησία. Επήγα την άλλην ημέρα πραγματικά, επήρα ένα φλόκκο καινούργιο, επήρα ρούχα δικά μου, λέει μου να το καθαρίσεις και με τα ρούχα σου. Επήρα ρούχα δικά μου, επήρα τον φλόκκο τζαι νερό, τρία-τέσσερα βαρελλούθκια νερό, τζαι άρχισα τζαι έπλενα εκεί πέρα που μου έδειξε. Ήταν τόσο μαύρο που σχεδόν επήρε με δύο ώρες τζαι δεν εκαθάρισε.

Και λέω μήπως ήταν όνειρο πάλι; Κάτι μου είπε μεν σταματήσεις. Επροχώρησα τρία λεπτά εφάνηκε η εικόνα της Παναγίας. Ήταν ψηλά, όσον έφτανα έκαμνα με τον φλόκκο, με τον καθαρό τον φλόκκο, άλλαξα τζαι το νερό τρεις φορές γιατί έγινε μούζι τζαι εν μπορούσε να καθαρίσει. Εκαθάρισα ως εκεί που έπιανα με τον φλόκκο, εκεί πέρα που το χέρι μου εμπόριε να αρχίσει να καθαρίζει, εκαθάρισά τα με τα ρούχα μου. Και εκαθάρισε μέχρι το πάτωμα. Λοιπόν επήα τζαι τζαμαί στην σπηλιά, έδειξε μου εκεί στη σπηλιά και μου λέει: να καθαρίσεις τζαι εδώ πέρα για να φανεί λέει μου ότι είναι εικονογραφία της εκκλησίας. Εν έφτανα με τον φλόκκο έτσι ψηλά, επάτησα πάνω, έχει μιαν εικόνα δίπλα, επάτησα εκεί πάνω στο πέτρες, εκαθάρισά το τζαι φάνηκε τζαι κει εικονογραφία. Λέω τότε υπάρχει.

Εξαναμπήκα μέσα, εβρήκα, εκεί που μπήκα τη δεύτερη φορά είδα ένα φως και δεν είχε φως. Είναι σκοτεινά, να μπείτε εκεί πέρα να δείτε είναι σκοτεινά, ολοσκότεινα. Εμπήκα εκεί τζαι είδα ένα φως. Επήρα όμως φανάρι. Έψαξα με το φανάρι τζαι ήβρα ακόμα ένα κεφάλι. Λοιπόν εβρήκα επίσης κάτι πέτρες παράξενες, εβρήκα μία κολωνίτσα σκαλιστή μικρή, την έβγαλα την κολώνα και την έβαλα στην άκρη της σπηλιάς, εξανάνοιξα τους άλλους τους δύο τάφους που είδα την πρώτη φορά που μου έδειξε, είναι τα κεφάλια εκεί και μετά ετηλεφώνησα στο σπίτι.

Εσκέφτουμουν με ποιο τρόπο, πώς να λειτουργήσω τζαι ξέρεις επειδή ήθελα να το πω σε κάποια πλάσματα να μου φωτίσουν τι είναι. Ερώτησα, άρχισα τζαι ρωτούσα και μετά ήθελα να μάθω το τηλέφωνο του κυρίου Ματθαίου στες Αρόδες που είναι ο πρόεδρός τους, ο κοινοτάρχης. Ε ήβρα το τηλέφωνό του και του τηλεφώνησα. Και μου λέει εντάξει να το κανονίσομεν. Ήταν να πάμε τη Δευτέρα, Τρίτη, ύστερα μου λέει έχω κάποια δουλειά και πήγαμεν εχτές. Λοιπόν λέω του έλα να σας δείξω, όπως το είδα τ' όνειρο. Έδειξά του την Παναγία που εφάνηκε στην εικογραφία, έδειξά του πάνω που το έπλυνα, που τα έπλυνα τζαι μετά εκατεβήκαμε στη σπηλιά. Λέω του εδώ να ψάξω; Ψάξε λέει. Έβγαλα το κεφάλι το ένα. Εν μέσα. Εν φυτευτό, εν πολλά φυτευτό μέσα, πρέπει ας πούμε να πάει αρχαιολόγος να το βγάλει. Επήα να το τραβήξω λίγο τζαι έσπασεν ένα-δυο κομμάτια.

Λοιπόν δίπλα έψαξα, εβρήκαμε το άλλο, όπως το είδα, εβρήκα κόκκαλα, εκτός ας πούμε τον σκελετό, το κεφάλι, το κρανίο, έχει και κάτι κόκκαλα, χέρια νομίζω, πόδια έτσι. Λοιπόν, απέναντι στην απέναντι πλευρά ήβρα τα εγώ στ' αριστερά μας όπως μπαίνω μεσ' το σπήλιο, όπως μου τα έδειξε η Παναγία και βρήκα και στα δεξιά μας, εβρήκα ένα κεφάλι εκεί που είδα το φως όταν εμπήκα μέσα στη σπηλιά είχεν έναν κεφάλι, κρανίο τζαι βρήκαμε τζαι κάτι κόκκαλα, αλλά πιο κάτω εφάνηκε κάτι κούφκιο, εν μπορούσα άλλο να ψάξω.

Λοιπόν και μου έδειξεν επίσης εκεί, εβγήκα πάνω στη σπηλιά και μου έδειξε στο δεύτερη σπηλιά, έχει ένα δεύτερη σπηλιά, μου έδειξε, μου είπε: εδώ είναι θαμμένος ένας ιερέας, λέει μου. Λέω της παπάς; Ιερώμενος μου λέει. Λέω εντάξει. Πάω τζι πέρα βρίσκομεν το τζαι κείνον. Αλλά εκείνον εν το αγγίξαμε, εν το έψαξα εκείνο επειδή είχεν πολλά κεριά τζαι εσφίξαν τα κεριά και γίναν όπως το τσιμέντο.

Λοιπόν τζαι που πήαμεν με τον κύριο Ματθαίο του είπα να καλέσομεν την αρχαιολογία, φυσικά επήεν στην αστυνομία, έκαμεν τες διαδικασίες τες σωστές ότι έπρεπε να κάμει και νομίζω σήμερα η αρχαιολογία είναι μέσα».

Μάριος Ιγνατίου: Είχατε επισκεφθεί προηγουμένως τη συγκεκριμένη εκκλησία;

Άννα Εγγλεζάκη: «Όχι, όχι έχει μιαν αγία Χρυσοσπηλιώτισσα εν πάνω η εκκλησία. Τούτη η σπηλιά, τούτον που σας λέω εν κάτω. Τούτον εν το ήξερα εγώ».

Μάριος Ιγνατίου: Στην πάνω είχατε πάει ποτέ;

Άννα Εγγλεζάκη: «Επήα δύο φορές ναι. Ναι επήα δύο φορές στην πάνω τη σπηλιά, όι σπηλιάν την εκκλησία. Αλλά εν ήξερα ότι υπάρχει σπηλιά κάτω και εκκλησία. Εν επήγα ποτέ μου».

Μάριος Ιγνατίου: Όταν βρήκατε αυτά που είδατε στο όραμά σας πώς νιώσατε;

Άννα Εγγλεζάκη: «Μια ταραχή μεγάλη, μία δύναμη μεγάλη, μία δύναμη. Ξέρεις εγώ εν είμαι εύκολος άνθρωπος να αγγίζω πάνω σε κόκκαλα. Είμαι έτσι ευαίσθητη πάνω σε τούτα τα σημεία και ήμουν εκεί από η ώρα δέκα μέχρι η ώρα πέντε το απόγευμα. Και τίποτε, εν πώς να σου πω, ένιωθα μιαν ταραχή ψυχική, ένιωθα μιαν δύναμη πολύ παράξενη, ένιωσα κάτι που εν ένιωσα ποτέ μου στη ζωή μου. Εν ηξέρω πως να το εξηγήσω, όπως που νάβλεπα, εν εφοβούμουν τίποτε, σαν να έβλεπα ένα πλάσμα ναν δίπλα μου, δυνατό, πολύ δυνατό. Ήταν μια εμπειρία που δεν έζησα ποτέ μου στη ζωή μου, ποτέ μου».       

Σχόλια